Η δίαιτα χαμηλή σε FODMAP σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τα άτομα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου να ελέγξουν καλύτερα τα συμπτώματά τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Περιλαμβάνει τον περιορισμό συγκεκριμένων υδατανθράκων βραχείας αλυσίδας που απορροφώνται ελάχιστα από το έντερο με αποτέλεσμα τη δημιουργία φουσκώματος και αερίων.
Τα αρχικά FODMAP αντιστοιχούν σε αυτή την ομάδα τροφίμων.
F – Fermetable = Ζυμώσιμοι
O – Oligosaccharides = Ολιγοσακχαρίτες
D – Disaccharides = Δισακχαρίτες
M – Monosaccharides = Μονοσακχαρίτες
A – And = Και
P – Polyols = Πολυόλες
Για τους περισσότερους τα τρόφιμα αυτά δεν αποτελούν πρόβλημα (εκτός αν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες). Όμως κάποιοι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι σε αυτά.
Μία δίαιτα χαμηλή σε FODMAP δε βοηθάει όλα τα άτομα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Όμως μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Gastroenterology, έδειξε ότι 3 στους 4 ανθρώπους με συμπτώματα ευερέθιστου εντέρου παρατήρησαν βελτίωση των συμπτωμάτων τους κατευθείαν από την έναρξη της δίαιτας. Η βελτίωση αυτή ήταν μέγιστη μετά από 7 και επιπλέον ημέρες από την έναρξη.
Η βελτίωση παρατηρήθηκε στον έλεγχο των γαστρεντερικών συμπτωμάτων (φούσκωμα, αέρια, δυσπεψία, διάρροια, δυσκοιλιότητα) χωρίς τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής και στην ποιότητα ζωής των ατόμων με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Πρώτο βήμα πριν την έναρξη της δίαιτας είναι η αξιολόγηση των συμπτωμάτων από το γιατρό σας ώστε να αποκλεισθούν άλλα νοσήματα του εντέρου τα οποία μπορεί λανθασμένα να θεωρηθούν σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Μετά σε συνεργασία με διαιτολόγο με εμπειρία στη διαχείρηση ασθενών με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ακολουθούνται 3 φάσεις.
Διαρκεί για 6-8 εβδομάδες, όπου με τη βοήθεια ειδικού, γίνεται αποκλεισμός τροφίμων υψηλών σε FODMAPs από τη διατροφή ώστε να επιτευχθεί ύφεση των συμπτωμάτων.
Αφού βελτιωθούν τα συμπτώματα γίνεται επανεισαγωγή των τροφών με τη βοήθεια του γιατρού ή του διαιτολόγου. Ο ρυθμός είναι ένα είδος ανά 5-7 ημέρες. Πολλά άτομα σε αυτό το στάδιο διαπιστώνουν ότι είναι ευαίσθητα σε 1 ή 2 ομάδες υδατανθράκων FODMAPs και όχι σε όλες.
Μπορεί κάποιος είναι ευαίσθητος σε διαφορετικά είδη υδατανθράκων από ότι άλλα άτομα. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα πλάνο διατροφής πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και καλά ανεκτό από το πεπτικό του ασθενούς. Στη φάση αυτή η δίαιτα δεν είναι τόσο περιοριστική και επιτρέπεται η κατανάλωση μεγαλύτερης ποικιλίας τροφίμων.
Η δίαιτα χαμηλή σε FODMAPs είναι δύσκολη και απαιτητική. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμισθεί η ανάγκη λήψης ενός καλού ατομικού ιστορικού, φυσικής εξέτασης και εργαστηριακών εξετάσεων πριν την έναρξη. Τα άτομα που θα αποφασίσουν να ενταχθούν σε μια τέτοια δίαιτα πρέπει να παρακολουθούνται από εξειδικευμένο διαιτολόγο, ο οποίος θα παρέχει στον ασθενή ένα επαρκές και πλήρες διατροφικό πλάνο. Επίσης είναι πιθανό να χρειαστούν συμπληρώματα διατροφής κατά την πρώτη φάση.