Οι λοιμώξεις αναπνευστικού περιλαμβάνουν λοιμώξεις των τμημάτων του σώματος που εμπλέκονται στη διαδικασία της αναπνοής, όπως οι παραρρίνιοι κόλποι, ο λαιμός, οι βρόγχοι και ο πνεύμονας.
Αποτελούν την πιο συχνή λοίμωξη που συναντάται στην κοινότητα. Μπορούν να προσβάλλουν υγιείς ενήλικες, παιδιά αλλά και άτομα με υποκείμενα νοσήματα. Καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις αφορούν σε ιογενείς λοιμώξεις, συνήθως θεραπεύονται χωρίς ειδική αγωγή. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάζεται ιατρική εκτίμηση και εξατομικευμένη αγωγή.
Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος χωρίζονται αδρά σε λοιμώξεις ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού.
Είναι το κοινό κρυολόγημα και συνήθως εκδηλώνεται με δεκατική πυρετική κίνηση, κακουχία, ρινική καταρροή και βήχα. Οφείλεται σε ρινοϊούς, κορόνα – ιούς, αδενοϊούς κ.ά. Διαρκεί λίγες ημέρες. Η αγωγή είναι συμπτωματική (αντιπυρετικά και αποσυμφορητικά). Επιπλοκές του κοινού κρυολογήματος είναι η παραρρινοκολπίτιδα και η ωτίτιδα.
Είναι συνήθως επιπλοκή μιας απλής ρινίτιδας, όταν η φλεγμονή επεκτείνεται προς τα ιγμόρεια άντρα ή τους μετωπιαίους κόλπους. Η παραρρινοκολπίτιδα εκδηλώνεται με ρινική συμφόρηση, καταρροή, παχύρρευστες ρινικές εκκρίσεις, άλγος προσώπου και πυρετό. Και αυτή είναι συνήθως ιογενής, εντούτοις μπορεί να επιπλακεί από μικρόβια. Η θεραπεία ξεκινά με συμπτωματική ανακούφιση (ρινικά spray με κορτικοστεροειδή, πλύσεις με φυσιολογικό ορό, αντιισταμινικά). Όταν όμως τα συμπτώματα επιμένουν και ειδικά όταν συνυπάρχει πυρετός πάνω από 38 ͦC και πόνος στο πρόσωπο (που επιδεινώνεται με την επίκυψη) χρειάζεται αντιβιοτική αγωγή για 7 με 14 ημέρες.
Παρόλο που η αμυγδαλίτιδα είναι συνηθέστερη στα παιδιά και έφηβους, μπορεί να προσβάλλει και τους ενήλικες. Εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, πόνο στο φάρυγγα και δυσκαταποσία. Μπορεί να είναι είτε ιογενής είτε βακτηριακή. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να οφείλεται σε στρεπτόκοκκο και τότε χρειάζεται αγωγή με αντιβιοτικά παράγωγα πενικιλλίνης για 10 ημέρες (στους ασθενείς με αλλεργία στην πενικιλλίνη υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες).
Διακρίνεται σε εξωτερική, μέση και εσωτερική ωτίτιδα και η κάθε μία χρήζει διαφορετικής θεραπείας.
Πρόκειται για φλεγμονή στους βρόγχους και συνήθως προκαλείται από ιούς. Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις που εμπλέκονται και βακτήρια. Εκδηλώνεται με χαμηλό συνήθως πυρετό, βήχα και συριγμό στην αναπνοή. Δεν έχει σχέση με το πνευμονικό παρέγχυμα οπότε δεν είναι ίδιο με την πνευμονία. Συνήθως μόνο με βρογχοδιασταλτικά φάρμακα θεραπεύεται.
Πρόκειται για τη σοβαρότερη λοίμωξη του αναπνευστικού και σχετίζεται με φλεγμονή του πνευμονικού παρεγχύματος λόγω μιας λοίμωξης που μεταδίδεται αερογενώς, ή από μικρόβια του στοματοφάρυγγα ή μεταφέρεται αιματογενώς από αλλή εστια.
Η πνευμονία μπορεί να επιπλέξει την πορεία της γρίπης, του κοινού κρυολογήματος ή άλλης λοίμωξης ανωτέρου αναπνευστικού, ή οξείας βρογχίτιδας. Δεν εμφανίζει εποχική κατανομή. Μπορεί να προσβάλει ασθενείς όλων των ηλικιών είτε υγιείς είτε με συννοσηρότητες. Οι ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, Καρδιακή ανεπάρκεια και Σακχαρώδη Διαβήτη βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν από σοβαρή πνευμονία που χρειάζεται νοσηλεία.
Η διάγνωση γίνεται με τη φυσική εξέταση, ακτινογραφία ή/και αξονική τομογραφία θώρακος. Χρειάζεται απαραίτητα αντιβιοτικά και ο θεράπων ιατρός είναι αυτός που θα αποφασίσει εάν χρήζει ο ασθενής εισαγωγή στο νοσοκομείο ή μπορεί να αντιμετωπισθεί στο σπίτι.
Μην ξεχνάτε ότι τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται ΜΟΝΟ για την αντιμετώπιση των βακτηριακών και όχι των ιογενών λοιμώξεων, καθώς δεν έχουν καμία δράση έναντι των τελευταίων.